بانک مرکزی شرمنده مان کرد.

برای عضویت در یک انجمن تخصصی مهندسی باید پنج هزار تومان به حسابی در تهران حواله می کردم.به یکی از نزدیکترین شعب بانک مورد نظر مراجعه کردم.متصدی محترم باجه از تحویل گرفتن وجه خودداری کرد. بعد از پیگیری مشخص شد که بانک مرکزی بخشنامه ای صادرکرده که بانکها را از انجام حواله های زیر ده هزار تومان منع کرده است. 

نتیجه گیری:

۱-پول مملکت اینقدر بی ارزش است که از دیدگاه متولی آن (بانک مرکزی)۹۹۹۹۹ واحد آن  

(ریال)  حتی ارزش حواله کردن هم ندارد.  (۹۹۹۹۹ ریال را با ۹۹۹۹۹ واحد سایر پولها مقایسه کنید.) 

۲- اگر کسی مجبور باشد زیر ۱۰۰۰۰۰ ریال پول به حسابی در شهرستان واریز کند چشمش کور دنده اش نرم یک سفر به مقصد برود و لااقل ده یا بیست برابر آن را هزینه کند. 

۳- کارمزدی که بانکها بابت حواله می گیرند در ازای ارائه خدمات نیست  اگر بود برایشان چه فرقی می کرد طرف چه مبلغی پول حواله می کند چه ۱ ریال چه چند میلیارد ریال بانک وفتی کارمزد دریافت میکند در ازای دریافت آن وظیفه  دارد خدمت رسانی!!!!!!! کند. حالا فلسفه کارمزد چیست؟ خدا می داند و بس

۴- مردم ولی نعمت همه مسئولین هستند جز مسئولین بانکها.بنابراین بانکها موسساتی هستند که ارباب رجوع ندارند بلکه مراجعه کنندگان غلام حلقه به گوش رجوع هستند. 

۵- بخشداری برره از بانک مرکزی خیلی بهتر است چون در بخشداری برره تابلویی با این مضمون نصب شده است :  (( همیشه حق با مشتری بید))